سفر نامه چین( قسمت اول )جلوی چینی ها در ایران فارسی صحبت نکنید ؟

ابتدا باید ذکر کنم مسافرت من به چین برای تفریح و یا توریستی نبود . من حدود چند سال بود که با یکی از برجسته ترین مختران جهان به نام janick simeray در حال تبادلات  اطلاعات علمی در زمینه ثبت وساخت یک وسیله علمی بودم و قرار بود دو سال قبل به چین بروم حتی ویزا هم گرفتم اما نشد تا امسال که بمدت یک ماه به چین رفتم .

در شروع باید ابتدا پول کشور چین را که یوان است خریداری می کردم یک هفته مانده به پرواز رفتم خیابان فردوسی اما هیچکدام از صرافی ها یوان نداشتند .

تا اینکه  دو تا چینی را دیدیم خانم من به انگلیسی پرسید یوان دارید طرف به زبان فارسی جواب داد داشتم  چند دقیقه قبل به فلان صرافی فروختم  باچینی رفتیم همان صرافی و گفتیم یوان می خواهم گفت نداریم فروخته شده است .

پسر چینی گفت اگر یوان می خواهید یک ادرس می دهم یک سالن غذا خوری چینی بروید پیش مسئول اشپزخانه ان بگوید یوان می خواهید .

ما به ادرس مذکور رفتیم و با خانمی روبرو شدیم که مثلا اصلا فارسی بلد نبود اما در همان زمان سه دختر چینی در یک اطاق دیگر نشسته بودند و به زبان فصیح فارسی داشتند درباره اشعار شاهنامه با هم صحبت می کردند بلاخره مبلغ مورد نظر را خریداری و رفتیم به چین .

 

توی کشور چین صرافی ان چنانی وجود ندارد وفقط در بعضی نقاط ان مثل شهر شنزن که محل تجارت وسایل الکترونیک است یک صرافی کوچک بود شهری که اکثر ایرانی ها برای خرید وسائل برقی مثل دوربین های مدار بسته و چیز های دیگر به ان مسافرت می کنند 

 شنزن شهر گرانی است و ایرانی ها که برای خرید می ایند حداکثر یک تا دو روز می مانند و وسائل خود را خرید و بطور مسافری انرا وارد ایران می کنند.

توی هواپیما با یک ایرانی که برای خرید وسائل الکترونیکی  داشت به شنزن می رفت اشنا شدیم گفت من سه روز توی شنزن هستم و ارزان ترین هتل ان جا شبی  نزدیک 300 یوان (ششصد هزار تومان )

شما چند روز در شنزن می مانید من گفتم یک ماه طرف دهانش باز ماند و مات شده بود .

در چین هیچ کس زبان انگلیسی نمی داند تمامی پرداخت های مالی از طریق موبایل و با نرم افزار  وی چت است  بدبختی هم همین است که شما باید چینی باشید تا بتوانید در وی چت حساب باز کنید .

القصه  ما در زمان بر گشت ذاخل یک هواپیما بودیم که بیشتر از 200 مسافر داشت که فقط 8 ایرانی بقیه چینی بودند

توی اتوبوس فرودگاه  با یک جوان چینی اشنا شدیم که فارسی و ترکی  را به خوبی می دانست بهش گفتم شما چرا می روی ایران گفت من در منطقه ازاد ارس (جلفا) کار می کنم  من که چند بار به انجا رفته بودم و چند تا اشنا هم انجا داشتم می دانستم کار توی منطقه ازاد ارس خوابیده  وهمه کسبه ان جا  در حال ورشکستگی هستند پرسیدم کار چطوره گفت عالی ؟

توی هواپیما هم با یک جوان که می گفت مهندس است و فارسی می دانست صحبت کردم که داشت می رفت تبریز

خلاصه توی فرودگاه امام که پیاده شدیم از 200 چینی فقط 10 نفر انها توریست بودند  و اتوبوس امد دنبالشان بقیه با مترو و تاکسی خودشان رفتند کجا نمی دانم اما این را می دانم اکثر چینی های که به ایران می ایند و به مناطق مختلف می روند فارسی را به خوبی می دانند انهای که به اذربایجان می روند ترکی هم می دانند چینی های هم  که به جنوب ایران می روند  فارسی که هیچ شاید عربی هم بلد هستند

چند وقت پیش هم که داشتم رادیو فرهنگ را گوش می کردم دیدم برنامه ای است به نام مروارید شرق با مشارکت مرکز فرهنگی چین که مجری ان یک چینی است که به خوبی فارسی صحبت می کند

البته جدیدا هم  دولت  اعلام کرد چینی ها برای ورود به ایران ویزا نمی خواهند

حالا شما فکر می کنید چه خبر است  به ما هم بگوید 

این مسله من را به یاد یک خاطره انداخت 

زمان شاه حدود سال 1354 یکی از اقوام ما به عنوان منشی و مترجم رئیس پالایشگاه نفت پارس استخدام شد رئیس پالایشگاه که یک انگلیسی به نام بوهر بود دستورات خود را به ایشان می داد و ایشان انرا ترجمه و به کارکنان اعلام می کرد همه فکر می کردند طرف اصلا فارسی بلد نیست و جلوش هر چیزی را می گفتند تا اینکه رئیس بازنشسته شد و قرار بود به کشور  انگلیس برگردد  برای همین  یک مهمانی خدا حافظی برگذار کرد و مدیران و روسای قسمت های مختلف  پالایشگاه  را دعوت کرد  و در ان مهمانی  با زبان فصیح فارسی با انها صحبت و سخنرانی کرد ؟

(@reza.yazdanniaz) | Instagram photos, videos, highlights and stories

Monsieur Invention - Janick Simeray - YouTube